De eerste lesdag...

Beste volgers,

Hierbij het verslag van dag 4. Iets later als jullie van me gewend zijn, maar dat lag aan de verbinding met Oeganda.

Veel leesplezier!

Gemaakt door: Irene de Vries en Maaike Morrenhof

Vandaag wordt een spannende dag! We gaan voor het eerst zelf les geven samen met our new friends! We maken ook de “assembly”mee. Rond 8.00 uur gaat de bel en alle kinderen rennen naar het midden van het “grasveld”. Wij lopen er achter aan en mogen gaan staan op het stoepje voor de scholen, waar allemaal starende gezichten naar ons kijken. Wow, wat een gezicht, wel 1000 kinderen die keurig in rijen gaan staan. De hoofdlerares houdt een woordje en ze zingen het volkslied, de kinderen kunnen heel mooi zingen! Er wordt gebeden en de hoofdlerares zegt weer: “goodmoring”en “how are you today?”, waar de kinderen in koor vertellen “goodmorning madam, I’m fine, thank you”. Ze voelen zich vast niet allemaal ‘fine’, maar dat wordt wel geantwoord want zo zijn ze ‘gedrilld’.

Het lesgeven. Rond 8.30 uur beginnen we. Meteen als we binnenkomen gaan de kinderen staan en zeggen in koor: “goodmorning, how are you today?” Echt zo anders dan bij ons, de kinderen gaan pas zitten als je zegt: “sit down please.”
Na deze bijzondere begroeting, begonnen we. De lessen gingen heel goed voor onze eerste keer. Op de momenten dat de kinderen het niet begrepen, hadden we onze Oegandese vrienden die ons kwamen helpen. Wij hebben de Oegandese studenten geobserveerd en gekeken hoe ze les gaven. Het viel ons op dat sommige (vooral een paar vrouwen) kil waren en alleen complimenten gaven aan de kinderen die het goed deden. Wel waren ze fanatiek met ons helpen en gaven zo ook goede, duidelijke instructies.

In de meeste klassen was de lesinhoud – naar ons idee – veel te moeilijk voor de kinderen. Bij rekenen staan er sommen in voor groep 3, die ze bij ons in groep 6 moeten doen. De meeste kinderen begrepen de meeste sommen niet. Ze vullen wat in, kijken bij elkaar en de leraar gaat er niet bij zitten om te helpen (dat is ook bijna niet mogelijk met 60 kinderen in je klas). Als de leerkracht moet nakijken, gaat ze bij elk kind langs en zet zelfs een vinkje bij de kinderen die fouten maken. Wel merkten we dat de kinderen hier veel meer respect hebben voor de leerkracht.

Toch hebben we ook heel veel mooie dingen gezien. Na het geven van de lessen hebben wij typisch Nederlandse spelletjes gedaan en daarna hebben we samen de lessen voorbereid. Gisteren merkten wij nog dat veel studenten echt vasthielden aan hun eigen lesplan (ongeveer drie kantjes per les per keer. Reken maar uit als je vier lessen op een dag geeft, drie maanden lang…), terwijl er vandaag steeds meer en steeds makkelijker gekozen word voor de gulden middenweg. Eenmaal terug in het hotel hebben wij geëvalueerd met de reisgroepjes, heerlijk patat met vis gegeten (jeee!) en ’s avonds hebben we heerlijk met z’n allen naar de sterren gekeken.